Seviyorum Süsü Verilmiş Meşguliyet

olmadı...
yine zarar yanı senli
sensiz bir yaprak daha
onlar bile
kavuştu
öptü
çöpteki bekasız prenslerini!
_çünkü hepsini sen sayıyorum_
bugün de yine
hep gelen giden gibi vurdu suratıma
bir uzun iki kısa çalmadı kapım
asansör bile artık bana aşık
sadece elimde çiçek olmadan bindirmiyor
kaç kere bekledin beni ha!
hangi çiçeğimi aldın elimden
görüyorsun ben cesaret edemiyorum
söyleme tamam!
ben seviyorum bakmanı da kabul ediyorum
neden bu buruşuk çoğunluk biliyorsun işte
kime öfkem kinim
neden hep umuda yolculuklar yerine
kara gecelere asansör oluyorum..!





acabaların hep meşgulken
zihnin ç/evrimdışı
boşuna bunaklık demiyorlar
aslında değil
azıcık da değil
asılsız korkuyorum biliyorum da
neden sana kekemeyim
neden aslı gibi olmuyor duvara karşı demolar
acaba yüzüm benden geveze mi yoksa
yoksa çok mu belli ediyorum...!





marifet iltifata tabidir onu da biliyorum
ama tükendi tüm iltifatlarım
kaza yeri sürücüsü gibi aklım
yalancı şahit tutsağıyım artık
_yok seni gerçek seviyorum!_
bitti tükendi onlar da
yalancı mumlar ithal ederken
acaba kendi ateşime çok mu haksızlık mı ediyorum
neden susuyorsunuz
altı üstüne uymaz iki şişe görmeyince
nezaketle neden bir araya gelmezsiniz meret kelamlar
altı üstü
iki jargon kelime işte

seviyorum ulan işte seviyorum...!




ToprağınSesi