Sevmek
Sevmek.
Parmaklarının üşüyen yalnızlığına
Bir anne,
Bir kardeş,
Bir sevgili giydirmek...
Sevmek,
Bir yetimin bakışlarını söküp,
Kendi gözlerine dikmek,
Ve o gözlerle,
Hayatı,
Bir de böyle seyretmek...
Sevmek.
Yurduna hasret ne varsa,
İnsanlık adına,
tutunsun diye hayata,
Yüreğinden bir parça
toprak vermek...
Sevmek.
Koparamayışında bir çiçeği dalından,
Ve tam
Karıncalara basmak üzereyken...
Buğusu avuçlarında bir simidi
Sırtında ak günler taşıyan,
kaderi ellerinde
Bir martıyla bölüşmek.
Sevmek.
Ellerine kırçiçeği tutuşturulmuş
Bir kız çocuğunun
Yıldızlaşan gözlerinde
Bir yanıp,bir sönmek..
Sevmek.
Bakışları ağlamaktan ağarmış
Alnı kat kat hayatı ağlamış,
Ülkenin yoksul insanlarına,
Gökyüzünden bir tutam mavilik
Yolup,
Yarınlarına umut diye ekmek..
kimsesizliğini oturtup kucağına,
yalnızlık kokan saçlarında
ilmek ilmek
çocukluğunu örmek.
Ve eğilip
kendine rağmen
kendinin alnından öpmek.
Sevmek,
Her şey olmaya açık
Doğan gününden,
Sevmek dolusu bir yürek
Dilemek.
mutluluğa kestirmeden gidip,
acıların yollarını bilerek
kaybetmek..
Sevmek,
Dikene rağmen gülü,
Ölüme rağmen hayatı .
Hatta ölümle beraber
insanı sevmek...
Sevmek,
Bir yaralı maralın
Gözlerinde ağır ağır gün batarken,
Son dileğini ,
Nefesinin hüzünlü şarkısından
Dinlemek.
Sevmek,
Bir bebeğin ilk sözüyle
Geleceğe doğup,
Bir dedenin son sözüyle
Hayata ölmek.
Ve hareketsiz göğsünde açmış
Sarışın madalyalarının
Teninde,
Kahramanlık hikayelerini
İzlemek..
ve ülkeni bir daha
bir daha sevmek.
Sevmek,
Akşamlara erirken yalnızlığınla,
bİr mumun saydam gözyaşlarını
acılarına katıp,
ışığını bakışlarına katık yapıp
birlikte ağlayıp,birlikte dertleşmek...
sevmek,
bir hapishane
duvarı dibinde,ışkın veren
bir gül olmak.
Ve her sabah
Kendini toplayıp kendinden,
pencere parmaklıklarına,
Görüş gününü beklemeden
Bir demet gülüş serpmek.
Sevmek,
Dar günler kapını çaldığında,
Korkusuzca
İçeri buyur edebilmek için,
Gün denen zaman yüklü bohçana,
Annen kadar sabır,
Çocukluğun kadar hayal,
Yaşadığın kadar ümit biriktirmek.
sevmek,
yazılmış bütün intihar planlarını
suya düşürmek.
çünkü,
yaşamak için tek başına
bir nedendir sevmek...
Sevmek ne kadar geniş anlamıyla alınmış. Çoğunlukla bireysel olarak iki kişi arasındaki duygu olarak ele alınırken burada biz esvmenin bu kadar dar anlamlı dü şünülmeyeceğine yol yoldam gösteriyor ki bu yönde şairi önce tebrik etmek gerekir. il bölümde kişileştirdiği parmaklarıyla aile sevgisini; sonra kimsesizliğe yalnızlığa rağmen yaşamı sevmek ve ona sarılmak; yaşama sevincini sevmek, İnsanı sevmek;meralle imgeleyerek güzelliği ,duygulu olmayı , vatanı sevmek,özgürlüğü,dayanma gücünü, kendinie olan saygını sevmek... İşte doğru olan sevmek...tebrikler Elif hanım.
Sevmek, Annen kadar sabır, Çocukluğun kadar hayal, Yaşadığın kadar ümit biriktirmek.
çok çok güzeldi eliff👧 tebriklerr 👍👍👍
her zamankı gıbı mukemmel ımgelerle beslenmış bir şiir..tebrıkler elıf kardeşim
Sevmek azımsanmayacak kadar büyük..
Nicelerine..👍👍👍
Sevgi duygusunu ustaca anlatan dizelerin şairi dost yüreğe ne mutlu.. Ustalığının her zaman üretken olması dileğiyle..