Sevmelerime Ekim Yağdı

Bilmem tükendimi dönmeler?
Daha ne kadar kaldı yoklasana bi ceplerini
Üşüyecekse parmakların dur,
Sevmelerime ekim yağdı.
Yağmurların heybesinde yalnızlık bohçaları
Islatır ceplerini
Dur dur yoklama
Nisan çalsın kapıları..

Limelenmiş sonbahar dantelleri
Serilir bulutlardan aşağıya.
Yeryüzüne çeyizlik bir edayla
Hüzün yağar..
Saçlarımı hasret tarar
Göz halkalarımı Onsuzluk yağmalar..

Bir kadın için paylaşamama duygusunun
Kuvvetliliğini hissediyorum damarlarımda
Hele ki O'ndan bahsediyorsak
Kıskançlığım kocaman yalnızlık sahilleri oluşturabiliyor
Kıyısında bulunduğum deniz;
Dalgalarını aşındırdıkça
Yağmurlar daha çok yağıyor yalnızlığa
Ve sanırım zatüre olmuş bir yalnızlık var ruhumda.


Yamalı bedenimden
Ruhuma gece sızıyor.
Güneş dikiş tutamıyor karanlığa,
Karanlık güneşin iliklerinden geçemiyor.

Kirpiklerime asılmış Ay
Yıldızlar yas ediyor..