Şeytan Yıllıkları II
Ahsen namında,
Çırılçıplak dolaşır.
...
Salyalar sızar,
Çarpık ağzından.
Eteklerine yapışır, şehvet.
Yaramaz bir çocuk sıfatında.
Paryalarla müstevli, mabet namlı, viranlar,
İsyanlara gebe, üç vakit hayâsız ayin...
Alametidir, hiçliğin,
Cehaletine sunduğu sadakat.
Her secdesinde aynalara,
Yansı, kendine tapınak.
Ruhundaki her kıvrımda,
Tanrı'dan feragat...
Kireçlerle gömülür,
Aşk denilen,
Körpe yalan...
Kuduz köpek başıboşluğu,
Bulaşır, her hücreye.
...
Şüphe örtülü havsala,
Âlem huzursuz.
Kömürden; safir
Fahişten; müspet...
Kara delik paradoksları,
Bilinçaltında yaygara,
Kafalar şuursuz...
Ahsen Abla vardı ben küçükken,anlamını hiç merak etmemiştim🙂
"En güzel/çok güzel"miş,sevdim 🙂
"Kireçlerle gömülür, Aşk denilen, Körpe yalan...
Kuduz köpek başıboşluğu, Bulaşır, her hücreye."
Biraz kıymışsın aşka Musacım..
Neden bilmem,sorma da hiç gülümsettin..
Sevgimle..
şair;
ahsen namını bilirim,sen bilirsin,ali oğlu veli bilir mi?👍
şeytan işi doğru,şek'ten çıkar bütün maraza,
şiir fena değildi
sevgiyle kalın...
kardeşim her geçen gün daha ustaca ve düşündürücü yazıyorsun...tebrıkler