Seyyibe-2 -Bir Bilet Lütfen-

'Yolculuk nereye küçük hanım? '

Ürkek bir ceylan edasıyla
Düşündü
Bulut kondu çocuksu bakışa
'Uzaklara? dedi
'Yolculuğum umuda...?

Bir bahar sabahında
Yollara düştü Seyyibe

Yüreğine ne bir sırdaş
Yoluna ne bir yoldaş
Düşlerini soluyordu hüzün
Binlercesi çaresizdi adımsızlığın
Alabildiğine yoksulluk dökülüyordu
Yorgun raylara

Sessiz bir şarkı gibi dudağında
Ağır aksak karanlığına serildi duman

Nasıl söylemeliydi adresi
Buruk bir heyecanla
'Aydınlığa...
Var mıydı yeriniz acaba?
Sadece gidiş olsun lütfen!?

Karanlığı ve tüm düş kırıklıklarını
Sık sıkı bohçaladı
Ne gerek vardı
Zaten düşlediği yer
Kendinden çok uzaktı

Bir de yanına aldıkları
-Sahip olduğu en değerli şeyi
sevgiyle kuşattığı varlığı
özlemleri
umutları-
Sıkıca sarıp sarmaladı

Evet, memur bey;
'Varsa bir bilet, lütfen!?



10/03/2009 İzmir