Seyyibe

Herkes kendi kendine gelin güveyi olur
Sağır sultan duyarda en son sezer seyyibe
Sanki ortalık malı her gelen onu bulur
Oysa haberi yoktur saf saf gezer seyyibe

Kimisi kaşlarına kimi göze vurulur
Kimisi dillerine kimi söze vurulur
Kimi servi boyuna kimi öze vurulur
Oysa diş arasında sabır ezer seyyibe

Kimisi nasılsın der yalandan hatır sorar
Kimisi düşlerinde her gece onu sarar
Kimisi onun ile kendine yuva kurar
Oysa yükü ağırdır teni üzer seyyibe

Kimi rahmani bakar aşkına destan yazar
Kimi şeytani bakar günahkar nefsi azar
Kimisi gıybet eder ardından kuyu kazar
Oysa kara gözünden yaşlar süzer seyyibe

Kimi der yaşayamam sen olmazsan ölürüm
Kimi der kaçamazsın arar seni bulurum
Kimi der gel benim ol kulun kölen olurum
Oysa kendi derdine merhem dizer seyyibe

Dul olduksa gördüğümüz her adama kul muyuz
Aşka dair yazılan her mektuba pul muyuz
Yoksa ayak altında bastığınız çul muyuz
Oysa evlat diyerek candan bezer seyyibe

Samyeli der sizlerin yok mu ana bacısı
Eri olmayanların tütmüyor mu bacası
Söyleyin bana beyler nerde kızın kocası
Oysa kaderi yaşar ona kızar seyyibe


DİP NOT.

Ağzı olan konuşur yalan yanlış demeden
Kolay lokma sanırlar Osmanlıyı yemeden
Zannetmeyin farkı yok güttüğünüz semeden
Kılıç kınından çıkar tarih yazar seyyibe

Seyyibe ( Dul kadın )
Seme( Saf akılsız )