Se/zen-i Ar // Zamane Sevgi Kumpası

Bir yakamoz çaldım denizden.
Yıldızlar ağladı arkasından.
Yalvardı yakardı ölü sefineler;
Canımızı almayın bizden.

Bir güneş çaldım gözlerindeki maviden.
Şehir küstü aydınlığıma.
Karanlığa boyandı endam-ı arz-ı semâ.
Bir şehir daha yok oldu yerküreden.
İskender bakakaldı öylece;
- Boşuna kan döküp savaşmışım ben.

-

Bir can aldın benden,
Aşk sustu,
Kaçtı benden.

Ölüm hoşgeldin,
Ben,
Kefensiz cenazen.

-

Bir tarih silindi tarihimden.
Ardımdan kahkahalar attı aşıklar;
Kahrolsun aşk-ı neyzen,
Yaşasın zamâne sezen.

Mutluyum,
An'a sığdırabildim kendimi.
Zen!
Uyuttum sana ait sevgilerimi.