Sığınak

-her an karanlığı boğazından yırtacağım gelir-

kaç kelimenin yitirilişine tanık olabilir insan
geçmişi küflü bir masa
üç ayaklı bir sandalye
kendine hiçlenen
o meşhur kalem ile

kaç ameliyat hatırasına terk edebilir
kangren imgelerini

-
umutsuzluğun sakalları uzamış, uzamış iyice
göğümüzün uzundur beti benzi yok
çalkantıda, giderek ince

şiir yazasım var, şiir yazamayasım var yine

paslı tıraş bıçaklarıyla törpülemek gerek dizeleri
tetanos korkusunu üzerimize kapatmak
bir ayrılık vebasından kaçınmak ve savrulmak
küllerimizin arasında siyah beyaz bir fotoğraf uğruna

nice ayna kırıldı bileklerimizin etrafında

ölmeye takati kalmayan yaşayanlar
alıştı, kolları kopuk bir ölü gibi yaşamaya

dört duvar, etraf sancılı kar beyazı
köşede yanan ateş böcekleri
ortada ezilen karıncaların katliam sesleri

dışarıda ise malum ihanetinin sen izleri
uçakların ölüm rüzgarlarına karışmakta

-

çenemi bir çıkıntıya dayıyorum dışarıya bakan
demir parmaklıklar geçiyor kanata kanata
dişlerimin yorgun aralıklarından
(bir müddettir yorgunlar çalışmamaktan)

etraf neden kara bir toz bulutu
neden yerde toplanıyor siyah laleler
boyunlarını dikleştiriyor mağrurca
kara kuğular

neden bir yalınayak çocuk ağlıyor
tırnak uçları, öyle acayip bir yeşil neden

-

bir intihar şiiri beklentisi içerisindeyiz
gece hep yüreğimize doluyor burada
bir ölmemenin kavramsal mücadelesindeyiz
gündüz artık kaçınılacak bir şey evet ya