Şiir Biterse Susar Bir Şehir

Sevgili Sezer Nişancı'ya...




Garip bir yenilgi hüznünden arta kalan.
Ve
Kıyılarına vurmuş bir ceset kadar kimliksizlik...


Kaybedilen ömürler
Kazanılan zaferlere denk düşmezmiş
Hayat denen güncede


Geride bir küfür
Geride bir inkar
Geride bir intiharmış aslında o suskunluklar...


Şair suskunluğu kar bilip döker kendini gecelere de


Ama ya;
Son martı tüm masumiyetinin altına sığınan şeytanlığıyla
Vurursa gözüne geçmişin
Oyarsa en onanmaz yanından
Sökerse ciğerini geleceğin,
Kalem tükenirse
Biterse şiir
Soluksuz kalırsa şair...
Yüzünü asıp gider sayfaya
Bilir ki,
Kalem, ne olursa olsun yeminlidir kahpe bir vedaya.


Ki içi boşaltılmış eski bir köydür şimdi şair
Yıkık,
Issız
Karanlık...
Eşkıya yatağı belki,
Belki...


/Belkisi yakaya yapışan garip bir sıfatsızlık.../



Eylül'2009 Aydın...