Şiir Değil Kurgu Olan Aşk

//--artık o yazdıklarının kurgu olmadığını biliyorum
--....................
--neden en başta söylemedin
--söyleyemezdim
--neden
--öldü o... //



baharın başladığı ilk gündü
içimde bana tezat bir sıkıntı
nedenini anlamlandıramadığım
ta ki sen gelene kadar...
ta ki esas kurgunun biz olduğunu öğrendiğim ana kadar

gidiyorum dedin
hayatından çıkıyorum dönmemek üzere
garipti belki hafifledim önce
alışkın değildim kendimden çok birinin beni sevmesine

ne kadar sustuk bilmiyorum mevsimlerce
üşüyordum çünkü bahara yakışmayan bir titremeyle
ilk gidişin geldi gözlerimin önüne
gidememiştin
artarak dönmüştün geriye
bırakamamıştın beni de kendini de
insanın en çok sevdiği de en çok ihanet ettiği de kendisidir
vazgeçememiştin kendinden
bende gördüğün senden

bu sefer bir fark vardı yalnızca
beni değil kendini terkediyordun
bir daha dönmemek üzere
biliyordum
gidiyordun
sevgisini öldüremeden ölmüş olan sevgilinin hüznüyle

çok sevmiştim ama öldü dedin
yine çok seviyordun
sevgin büyüdükçe ölüm de büyüyordu içinde
karmakarışıktı düşüncelerim
bir yanım garip bir olgunlukta
diğer yanım kendini öldürerek eski sevgiliye kavuşacakmışsın gibi
ihanet acısında

giderken son olarak yaz dedin
yazmayı hiç bırakma
içinden nasıl geliyorsa öyle yaz
bak tutuyorum sözünü
gidişin güç verdi kalemime
üzülme
öldürmemek için gitsen de
ölüyorum zaten gidişinle diyebilmek isterdim yine de
ölmüyorum
ölmeyeceğim de
içten içe anlamsız bir huzur var içimde

aşk ve su
suyun üç hali gibi aşkın da üç hali var
ilk hali
aşkın hararetinden terlenilen o ilk günler
ne de güzeldi değil mi
sonunu hiç düşünmeden yaşanılan o heyecanlar
sonra ikinci hali
akışkan ve birbirine alışılan günler
eskisi kadar yakmayan ama romantizmin hala hüküm sürdüğü
ve karşılıklı emin olunan huzurlu günler
sonun yeni yeni sorgulandığı
ama çokta konuşulmadığı
hala akabiliyorken ve hala anlayabiliyorken birbirini
belki de en doğrusu bu dönemde gidilmesi
bizim gibi
senin gibi

affet demiştin
hiç kırılmadım ki sana
teşekkür ederim oysa
aşkın üçüncü halini yaşatmadın bize
katılaşmadık
donmadık
hiç üşütmedin bizi
hiç üşümedim inan

vedalaşamamıştım giderken bakamamıştım gözlerine
artık veda vakti
özleyeceğim biliyorum
her özlem bir şiir olacak belki
sana sarılıyormuş gibi kalemime sarılacağım
sen kadar ak bir sayfaya düşecek hasretin

ve
ve sakın unutma
beyazdın
yaşadığım en güzel aşktın
bana en çok sen yakıştın...