Şiir Delilik Makamı

üç beş günümüz var şuracığında
nice oyuncağımızı kırdılar
biz de güzel çocuklardık bahçelerde
sularda alabalık
Ahmet Oktay
-----------------------------------



başımız göğe erdi
alışmaktan geliyoruz
kötülüklere alışmaktan
ve her şeyi hafife almaktan
utanılacak bir şey de
...''miş gibi'' diyorum
yazmıyor ellerim
ellerim öyle acemi
aynı söz geçiyor içimden
atana rahmet sözün çoğalıyor erbap
bilirsin bizde artık ağlayamıyoruz
uçurtma uçuran gözler çakılır gözlerimize
nasıl yağmur merhamet eder eşelenir toprak
güneş tutar
ay bakar
nasıl bir çocuk için yeşillenir köşede ki esnaf
komik değilim hala var
ne garip mavi olmaz da mavileşir
artık hüzün kuru bir rüzgara eş olur
uzatmamalı hani
dalından düşen meyveye ıslanır da bakakalırsın öylece
yani her şeyden önce çocuk
malın
mülkün yalanını talanını biliyoruz işte her ne zıkkımsa
aşikar güzelliklere veda zamanını saatin durduğu
eylül vakitlerini yavrularda bilecek
ama şimdi hiç bir umudun
acılarla kulağını çınlatmamalı
gözlerimiz çocuğun boğulduğu yerde
küstahlığın vakti değil
tamam işte korkular can yiyor
bilmesin övünülecek hiç bir yanımız kalmadı
ufacık tefecikken doyamazdım denize öyle böyle o devir bitti
ne muhteşem henüz bencileyin olmamış
bak bakıyor çocuk
ineklerin süt vermesini görmeli otlakların yeşilini
neden bilsin kıtlık değen huzuru ki
mısra tadı yetmez nasıl olsa yüzleşecek

göçük altında ki göçünü elbet bilecek
-üç beş günümüz var şuracığında
alışmaktan geliyoruz şu rezil yaşamaktan
ama yinede
yaşamaktan utandığımızı bilmemeli
yan
dön
içimiz türlü türlü
keşke fazlaca delilik makamı olsa
şimdi hiç bir özgeler yahut ademler
yanaklardaki utanç ıslaklığını bilmese
aslında hala dağlar büyüleyici
ve hala sessizliği suskunluğa devir için nehirlerin kıyısı müsait
taze düşlere yani lanet olası her şey yerli yerinde
taciz yok
tecavüz yok
art arda ölmüşler zulmü pekiştirenler
şimdi karanlığın içinde
en mükemmel olanı gözlerimi kapatıp
... düşünmek
çünkü bu yaşamak tiyatrosunda
gündüzün geceden hiç bir farkı yok
nasıl olsun ki kötülük iyiliği o çukura gömüp
üzerine bir avuç toprak attıktan sonra
sonrası yok
...
şimdilerde insan yüreği kaskatı yuvarlanan bir çığ
kızarıp bozarıp kahroluyoruz
yinede çocuklar bir tek lehine olanları bilse
of Allah'ım off meğer uydurmak ne zormuş...