Şiir Gözlerinde Kaldı İstikbâlim

Aç artık gözlerine örtülen geceyi
Şafağını söksün yüreğim
Gel!
Bu zemeri gün bile,
Gözlerini yüreğime devretti!
Her mevsim sesinle rüzgârdan esti
Gel!
Tükensin şivan gecesi!
Gel,çatladı göğsümde sabır hecesi...

Boynumda asılmadan sensizlik ilmeği,
Bir soluk bırak,
Küf tuttu nefesim!
Bir soluk mavileneyim...

Gölgeni izlerken yürek nefesim,
Kokundan mahrumdur tenim ellerim...

Uykular bölündü
Gün ikindi!
Gel,
Gözlerime yağmur sindi!

Çatkapı gündoğsun gamlı yüzüme
Gel!
Haretim devrilsin ayak izinle...
Bir soluk kalayım yüzünün kubbesinde
Bir soluk gözlerinden döküleyim enginliğine...

Sil artık,alnıma çizilen efkârı!
Azığıma bal katsın gelişin.
Telli duvaklı düşlerim olsun seninle
Gülüşüm avuçlarına sığınsın
Gel!
Seni buluşum mahşere kalmasın...

Çok zaman yaşadım bu özlemin ağrısıyla
Bilsen kaç nefes dayandım sesinin yokluğuna
Gel!
Muştum gelişin olsun!
Gözlerime bir soluk yüreğin doğsun!

(acele giden eceli kalana bırakır / diz boyu ölüme batınca kalan olmayacak dileklerde son sözler niyetine gidene münacattadır!...