Şiir İçlenmesi

Oysa,
Hiçbir şeyimdiniz
Ben sevmeden önce...


Bir bağlaç gibi duruyorken ömrünüzde
Henüz kapatılmamış bir parantez boşluğundayım
Karanfiller yanıyor
Ve bir deniz
Küsmüş
Kıyılarından çekiliyor

Göç mevsimi başlamamışken daha
Nerede tüm kırlangıçlar
Yahut
Göç etmeyi bile bilmeyen serçeler
Gücenmiş olamaz ya tüm kuşlar
Ki, günü uyandıran cıvıltıları duyar gibiyim
Ellerimdeyken henüz biten bir mevsimin kokusu
Gözlerim aşiyan
Hayır diyorum gitmez, gidemez
Tüm kuşlar

Sepya bir fotoğraf gibi tüm yapraklar
Şehrin sokakları
Hazan kokuyor
Yağmur ha yağdı ha yağacak
Ölesiye bir kasvet
Şehir kendinden kaçıyor
Akşam olmadan daha
Yanıyor tüm ışıklar

Nihavend makamında esiyor rüzgar
Öylesine ılık
Saçları dağılmış bir kadın gibi kordon boyu
Deniz kokuyor gerdanı

Nereden baksan tutarsız
Kendi içinde çelişiyor ellerim
Yüzüme sürdüğüm her yüz
Elbet benim değil
Söylenmiş sözlerde öyle

Bir cağ yanıyor sanki karşımda
İnsanlık derin uykuda
Kayıp, edilmiş onca yemin
Ve yakılmış tüm gemiler

Serseri bir düş gibi
Sersefilim sokaklarda
Tüm sehir benim!




18kasım2013