Şiir Müsvettesi

bir güz sancısı içim..
tanı/ya/madı beni kimse,
suretim silik;
belirsizliğin aksi parlıyor gözlerimde..
sahi ben kimim..?

hangi küflü zamandan kalma;
bu hayat ezgisi..?
hayra alamet değil;
ellerimin sezgisi..
hangi yanlışın cezası
içimin kuraklığı..!
kurudu dudaklarım..
unuttum;
hayattan tat almayı..

durdum,
hayatı seyre koyuldum..
yoruldum..
kapattım gozlerimi
uyumuşum..
bir an seni gordum sanki
yuzun gözlerimi esir etti..
nasıl da özlemisim her cizgisini..
seslendin duydum, uyandım;
yoksun, oyle kalakaldım
gözü arkada kaldı ruyalarımın..

simdi sessizlik cökerken dilime
beyazın ruhuna gömüyorum kendimi..

susuyorum son kez..
kirpiklerim yaş/lı
ruhum yaşlı
bakışlarım yaslı...