Şiir Olsaydı Keşke
Yokuş başında koptu ellerim
babamı kaybettim
yokluğum...
gerek varmı anamı anlatmaya?
dağ bir yanda annem dağın yamacında...
böyle şiire kurmamıştım
ki
saatimi..
gidecektim sabah okula
şuursuzum çalmadı saatim
zile geç kaldım uktelerimi kaybettim
daha dün yarım çocuklarda kaldı...
onlarsızım
deftersiz kitapsızım...
üşüyorum
yitirdim sobamızı
bağımız bahçemiz kaldı kiremit altında
sevmemde kirazı canlarımda kaldı aklım
darmadağınım....
bilirsiniz sizde de vardır divan
ama bilmezsiniz
gül desende takıldı kaldı şenim
bildiğiniz gibi değilim....
bir kapımız vardı bizim
aslan girerdi içeri
ay başıma !!!
ki
gün yapışırdı saçlarıma kol bir yanım bir yanda kanat
uçardım
uçardım..
şakıyan kumru uçardı
gül yüzüme gülerdi..
siz, er deyin ben evliya
ağam vardı benim ..
vakitsiz dokundu Mevlam çatımıza
devrildi gerçeğim uçup giitti çeğrek hayallerim..
ay donuyorum...
güneş sağım solum nicedir güneşsizim pus düştü varlığıma
ben yönümü kaybettim....
kim hangi yönü bulduki
kutlarım
içime işledi aslıcım
ne yazık ki taktiri ilahinin önüne geçilmiyor keşke şiir olsa keşke rüya olsa ama acı gerçekler ne yazık ki 🙂
sevgilerim en kocamanından sana canım👧
Paylaşımlarınıza çok teşekkür ederim.Sevgilerimle...
naaptın şairem.. yıktın hudutlarımı yine😙😙😥😥
tebriğim şiire sevgim şaireme👍👍👍
aslı hnm hangimiz sarsılmıyoruz ki
tebrikleer
kutladımm
saygılar