Şiirde Asılı Ölü Şairler

Şiir üstadımızın zarif kaleminden dökülen harika bir serbest şiir okudum. Uzun zamandır şiirlerinizi özlemişim. kaleminiz daim,gönlünüz herzaman mutlu olsun efendim. Selam saygılar.

Bu güzel şiiri okumakta gecikmişim. Yine her zaman ki gibi çok güzel. Kaleminizden dökülen her şiirin tadı bambaşka. Saygıyla eğiliyorum öğretmenim Hürmetler

böyle "zorunlu yolculuğa" can kurban denir de başkaça bir şey denmez ve yol arkadaşı olmak da herkese nasip olmaz, sonsuz tebrikler sevgili hocam

ah şair,

ne demiştik,

şair susmasın....,

biliyorum ,şiirde,serde şairlikte kırgınlık olmaz,küslük kıvamı değildir bu,

ne güzel söylemiş usta;

"ehven kadrimiz su tartısında kalmışa benzer göz yaşı bir yanda ötekinde şiir işte, şimdi intihar zamanı yüreğin suusss/sam yarım kalır dudağmda aşk"

yaz ağabey,

adamlığı

aşkı yaz,

hürmetle

sevgiyle kalın...

Şiir vardır okunulur ve basit bir yorum yapılır, geçip gidilir. Şair vardır okur, içine işler, içine girer, açar engin denizleri ve orada ki fırtınalarda savrulur. Demekki neymiş; üstad yazmış.... Susmak yerine haykırmayı yeğlemiş sayfasında. Sanki tek düşman karanlık gibi. Peh al birini vur diğer birine. Memlekette şiir sevdalısı çooook değil mi? Kime ne?... birileri kendilerine göre üstad sankim nobel almış ve hafifimsi pamuk filan.. Diğeri ise ŞAİR. Şair hep yaralı ölebilmek ister. Yazar adam gibi ve usulça çekilir sofrasına.

Cenk etmek kimin haddine kahbe kılıç bölse ne fayda Şair razı değil ölmeye.

Anlaşılan İncik boncuk satmış birileri. Üstad incileri-ni dökmüş derde. Kimin umurunda kimin hayasında...?

Usta, bu şarjöründe merminde senin yüreğin atıyor. Sen öldürme beni derde koyma.