Şiirden Merdivenle Bir Yıldıza Dokunmak

Sen gelince aklıma
acımaktan vazgeçerim
aleviyle eriyen şu cılız mumlara,
bilirim yanmalarım boşa değildir
anlarım işin aslını,
s u s a r ı m sana.

Bir soğuk doluşur usuldan odama
afili boyaları dökülür zamanın
işte o zaman,
ellerinin sıcaklığını hissedeceğim günü düşlerim
yeniden avuçlarımda.

Süzülür keder damla damla
can vermeye yeltenince anılar
zihnimin koyaklarında
güler geçerim herşeye nispet
ama engel olamam
parmaklarımın çizdiği küçük kalplere
sırlı bir camda.

Bilirim bu kör vakitte benimlesindir hâlâ
en uzak yıldızım olursun
gök kubbenin ucunda
kelimeleri bohçalar yüreğim usuldan
şiirden bir merdivenle
s u s a r ı m sana.