Şiire Sarılırım

Ne zaman arzu etsem şiire sarılırım
Dizeler yakın dostum yoğrulup karılırım
Dokunma kalemime incinir darılırım
Nice devletler kurup yıkarım şiirimle

Sıla aklıma gelir şiire kapanırım
İlham gelir yanıma gitmeyecek sanırım
Kıta yarım kalırsa kendimden utanırım
Mahcup bir eda ile donarım şiirimle

Akıtırım satıra duyguların dilini
Bazen hüzün dem vurur ayrılığın zilini
Bizi yaratan bilir ömrümün menzilini
Yaşadığım sürece oynarım şiirimle

Dizeler sıralarım dosta merhaba derim
Konuşur anlaşırım güzel sohbet ederim
İstenmediğim yerden başım alıp giderim
Yolları arşınlarım dönerim şiirimle

Şair sevecen olur kibir ondan uzaktır
Kendini beğenmişlik insanlığa tuzaktır
Yürekte sevgi yoksa o şiire yazıktır
Utancımdan mum olur sönerim şiirimle