Şiirin Yanığında Takılır Parmaklarım

----



Bir avuç mavi saklarım avuçlarımda
Bir avuç deli düş avuntum
Olmasa hayalime muştulu çöküntün
Delireceğim..


Kim bilir beni benden b/aşka
Işık gitse zindandayım sanırım
Adım toprak kokar
Annem diz vurmuş toprağa beni doğururken
Ondandır nefes nefes toprak öksürürüm


Parmak uçlarımda papatya açar
Ekin tarlalarından sarı başaklar çalar gülüşüm
Yeşil yaprakları koklasam
Ömrümü hissedeceğim

Ayaklarımdan gece sürülür güneş hiç doğmaz
Derin bir mahzenim..
Aynalarda yüzüm kırılır
Zaman öteklerimden yaşanmaz
İç yerimden vapurlar geçer
Çığlık çığlığa göç eder çocukluğumun sesi


Şiirin yanığında takılır parmaklarım
Ayine durur içerim
Boynumdan mavi melek kanatları vebal üretir
Avuçlarımda çöl fırtınası uslanmaz bir bahar


Bir avuç mavi saklarım avuçlarımda
Kapımdan girme ey karanlık mevsim..
Üzerim kül- ayaz
Üşürüm..


Aynalara dokunamam
Zaman çok acımasız
Saçlarımda ütopyası geçip giden yılların
Dokundum denizin mahremine
Ölebilme ihtimalini düşündüm balıkların
Berrak düşlerimi örter yalnızlığın saçları
Dehlizlerim korku
Şiirlerim çıplak
Giyinmez örtülmese yar sevdasından
Üryan..