Şiirkolik Dilinde Aşk....

( NOT : Bu şiir şiirkolik şairlerimce aşk tariflerinin bütünleşmesiydi.)

ŞAİRLERİM : Işın Ergüney, Hatice Kürklü, Safiye samyeli, Hakan Karalı , Nebile Aydın, Hatice Çerçi,Tülay Bilgin, Esra Aslan, Emre Akkıran, Ishak Pehlivan, M.Yaşar Kopuz, GÜlcan Gül ,İbrahim Yavuzoğlu, Ahmet Topal, İlhami Albayrak, Hakan Can Öztürk, Engin Dağlar, Serhat Ülker, İrfan Çelik, Ekrem Kazan, Serkan Arslan,Ömer Fatih İlhan, Mehmet Veysi Orhan, Hasan Buldu , Nuray Ayhan , Halil Evren, Mustafa Şahin , Humay Musayeva, Şehnaz Aysel Ateş, Orhun Yurtbekler, Metin Çalışkan .. Hepinize sonsuz teşekkürler ..)

ŞİİRKOLİK DİLİNDE AŞK

aşk ; bir nevbahar bedeni titreten
ab-ı hayattır..
gönüle acı veren ,
denizleri aşıp ufuklara ulaşandır..
yavru bir kuşun kanat çırpışı gibi naif..
demlenen hisler şelalesinden akan
gözyaşıdır aşk..
bağlılıktır bir yüreğe,
ve nice düşler sığdırdığın bir çift gözdür,
baştan aşağıya tüm uzuvlarını titreten..
gömülmektir dudaklarına aşk..
kazasız- belasız...
kimi zaman okyanusların içinde kayboluş,
kimi zaman gökyüzünden düşen bir boğuluş gibidir ..
ihanettir...
hastalıktır ...
gözleri kör, mantığı yok edendir..
acıdır aslında..
bazense bir melek ..
konduğu yürekte pek kalamayan ...
ihanet edercesine uçup giden..
kirpikte her an akmaya hazır damladır aşk..
ölümle yaşamanın ta kendisidir..
acı bibere benzer aşk..
bir elmanın şehvetine kapılıp
inkar edip tüm gerçekleri
daha da kutsallaşması adına sevdanın
cennetten kovulmak pahasına
yakıcı bir duygudur aşk...
kimi zaman bir palavra ..
kimi zaman hayat yolunda yar türküleridir.
bazen durağan bazen kendinden geçiren...
hesabı ödenmeyen sevda pusulasıdır
nereyi göstereceği hiç belli olmayan..
sevme inadıdır..
gece mavisinin yalnızlığını paylaşmaktır..
dalga gibidir aşk
rüzgar çıktıkça vurur insanın kıyılarına ama
elbet diner rüzgar nefret ve kin dolu bir yıkıntı bırakır
yokluğu cennet özlemi ,varlığı cehennem ateşi gibi
gökteki yıldızların sonsuzluğudur aşk


ve bence anlatılmaz.. yaşanır aşk...

(( bir şair der ki; aşka uçma kanatların yanar, Mevlana der ki: aşka uçmadıktan sonra kanatlar neye yarar..
aşk budur işte.. ))