Şiirlerim Karşılar Seni / Çekinme Gel

Dün Nihat'a sormuşsun,
Nasıl, iyi mi, demişsin...

İyi olmak, nefes almaksa,
Bunu hala yapıyorum,
Ayakta durmak, yaşamaksa,
Evet, henüz ölmedim, yaşıyorum,

Merak ediyorsan, kırpık da sensizlikle boğuşuyor,
O benim gibi değil elbette, aklı kesmiyor,
Ne zaman kapıyı açsam, koşarak geliyor,
Her seferinde, sen sandığı beni görünce,
Dönüp ardını, sepetine gidiyor!

Bir kedi bile alışamamışken yokluğuna,
Benim alışabileceğimi düşünmene şaşıyorum!
Nasıl kapansın ki bu yara, durmadan kaşıyorum...

Merak etme her şey yerli yerinde,
Bozmadım düzenini,
Sadece kahve fincanını yıkamadım,
Hala sehpanın sol köşesinde,

Tembellikten değil güzelim,
Hatırasına saygı duyuyorum,
Kahvenin değil elbette bu hatır,
Tümüyle senin...

Gözlerim buğulanıyor arada bir,
Yazıyorum böyle zamanlarda bir kaç satır,
Okunur mu, okunmaz mı düşünmüyorum,
Sen varken kesin okunurdu da,
Şimdilerde pek sanmıyorum! 

Ama olsun,
Kahvenin küflenen peltesi ve fincan doymuştur,
Yokluğunun muhabbetine,
Kırpık artık sıkılıyor, her halinden belli,
Olsun yine de anlatacağım ara vermeden,
Biraz seni, biraz beni...

Öyle sağa sola sormak olur mu?
Gelmek istersen yolu iyi biliyorsun,
Anahtar sanırım bıraktığın yerde duruyordu,
Gece veya gündüz, çekinme aç kapıyı gel,
Evde olmasam da şiirlerim karşılar seni,
Ne de olsa evin her köşesi seninle ve onlarla dolu!

Sesli dinlemek isteyenlere;
https://soundcloud.com/littabe/siirlerim-karsilar-seni-cekinme-gel-siir