Sil Baştan....!
kader tasını tarağını toplamış
bohça yapmış tüm sevgileri
geçmek için öteye
sırada
karanlıklar alemine kızmakta
çirkinleşmiş yüzlerden
lekelenmiş hayatlardan
çok bezgin
yorgun düşmüş en sonunda
kime ne yazacağının şaşkınlığıyla
yapmıştı tüm hataları
hep yanlış davulcuya göndermişti
notaları
yanlış çalmıştı davulcu
zurnacıya gitmemişti mesajları
hep şuçlu aranırdı
ve hep
ahhh! ulan kader denilirdi
kara matemleri
yazan yanlış yazmasın artık
beyaz umutları
kara kuytulardan çıkartsınlar
kalemi bir bulan!
değiştirsin artık şu bedbah
yazgısını aşıkların
dengi dengine çalsın davul
zurnacıda boşa beklemesin
aşkın kaçakçısını bulup
soksun yüreklere
hiç tükenmez sanılan sevgileri
ne kader demeli nede şans
sakınsın tüm aşıkları
yaradan
ve herkes kendi kaderini yazsın
sil baştan
s.sur..
"ve herkes kendi kaderini yazsın sil baştan"
bu doğa üstü dilek gerçekleşirse herşey anlamını yitirir ve mutluluğu yakalayacağım diye mutsuzluğun dibine saplanır kalır insan...
bu son dize güzel duruyor olsa bile yok yok en kötüsü kendi kaderini kendisi yazmasıdır insanın...
tebrikler...