Simurg Gûncesi-5

Döl tutmaz tarlalar
çekirgeler teninden kuruttu
yüklediler dilsiz kursaklarına
gitti alınteri gelin başaklardan
yetişemedi simurg aşk seferinden
ıslatamadı aç bebelerin çığlığını
sütünü sağdı kuş palazların terinden

Vakit tamamdı
şerbetler süzüldü Ab-ı Kevser balından
ay hatunlar derede yudu sırma saçını
çitilendi kar beyaz esvaplar
semiz koyunlar kavruldu kazanda
ak memeli kısraklar savruldu obada
Şehr-i Yâr inledi şenlik gününden

Gögçe kız
tellerini bağladı dilek taşına
yedi güvercin uçurdu simurg gücüne
çavlan bakışlar attı ağıt dilinden
sırça sandığında âkide şekerler
mâh yüzünde sevinç gözyaşı
elleri terledi al kınalardan

Oyy leyli
her aşk kendi ikliminde doğar
simurg gûnceleri'nde yol alır pervâsız
belki bu aşk destan olmayacak
küllerinden doğmayacak Anka'da
ancak duvağı açılan Şirinde bereket
Ferhat'ın dilinde lâl olacak bir gün

25.10.2009

dilim döndüğünce hayat vermeye çalıştım Mâh-ı Şekerle Şehr-i Yâr Sultan'ın aşkına
ben inanıyorum her aşk bir gün gerekli değeri görecek sevdasından ve bin kez doğacak küllerinden simurg günlükleri'nde

SON