Simurg Gûncesi

Oyy leyli_
çavlan bakışlarında Ab-û Kevser leblerin
sırat kıllarından örüldü belikler
mâh-ı şeker kul oldu meyline
yedi kez çevrildi ayna yüzleri
karıldı ökse otları kazanda
son diriliş mi?yoksa küllerinden


kınlar bilendi ağu terinden
toraman yüzlerde tüysüz heybet
şehr-i yâr şehrinin Mısır Sultanı
ince bir hastalık sardı Sarayı
işli nakışlara döküldü kan
kudreti dağ deviren Haşmetmâh
silemedi bir yarayı serinden


Oyy leyli_
senindir göğçe tenim
sanadır dil şekerim
çırpınışım boşa külde
dönüşüm yine sensin
raks-ı endâmlarımda pervâne
sevda kanatlarında dilsiz başım


Bilir misin?
aşkımı yükledim yaban arılarına
çiçeklere serptim gül cemâlini
haramilerden korudum çeyizini
simurg gûnceler'inde serin buluttum
aşk yağmurunda vücut buldum
yeniden doğmak için baldıran yuttum


15.10.2009

ben aşkı simurg uyanışında Kaf dağında bıraktım bir gün açarsa bana dair çiçekler
külden sevdalar yakacağım ve dumanından yedi cihan nasiplenecek ben uçarken.....