Sis

Sanki dünden beri ve belki de akşamdan,
Kardelen yaprağından beyazlar yağıyor.
Usul usul zemheri giyinmede mavi,
Gözlerimden çisil çisil yağmur sağıyor.

Üstüme üstüme geliyor tüm korkular
Gözlerim kan çanağı ellerim üşüyor...
Camlarda uğultu, koç katımı sürgünü
Maveradan öteye yalnızlık düşüyor.

Karanlıkta parlayan sis, ıssız gözlerim!
Bağdaş kurup oturmuş başköşede...
Siyah perdelerde tir tir titrer, bir ayazın;
Cam göbeği kalbinde, kırılgan bir şişede...

Uzun zamandır uykusuzum, ne zamandır...
Deniz kadar sessiz, kaç denizdir ayakta!
Ölümcül bir hüzün, solgun yüzlü bir çocuk,
Alabildiğine ürkek... bir sonsuz şafakta...