Siyah Süngü

-Alo polis
yetiş..!



adem oğulları bir bir ölüyor
ağaçların bin bir gölgesi için
kaba kuvvetin hışmın da
ve pusuda
cenabı Allah'ın aziz canlıları
kendine ihanet etmemesi
toprağını içinde haram gibi taşımamasından
yiğidi
aslanı
kızı
kısrağı
şartsız
şurtsuz
canlarına kast ediliyor tekil ve çoğul
solgun yüzünü güldürürken sonbaharın
kin ve nefretle
kendini bilmezler akın akın
dinmek bilmiyor haklının çilesi...


-asayiş..!


hak gücü hala yaşıyor diye
yetmiyor ateş saçmaları
saymayıp insanlığı ki mazlumları
toplu bir ellerine geçirseler
pek tabi
gerçeğin kanatlarını kıracaklar
böcek yiyen peygamber
say ki
kendilerini Nuh saymışlar
ne ruh
ne de fikirlerini dövmüşler
gözlerini kör etmiş kıyım
bir uzansalar dağılacak can ile canan
omuzlarına
diyorum ya yurtlarına çullanmışlar
kara sırtlı martılara benzettiğim zatlar
ayarlı bomba gibi gözleri çiçeklerin son değişikliğinde
yetiş sene
tomurcukları leş sayacaklar...



oysa
gün görmüş
güneş görmüş
toprağının kokusunda özgürce nefeslenmeye
dağda
taşta
bu uğurda ölmüşlerimiz var
aslan diyen bir Allah olmuş
gördüğüm bu heyecan
kör karanlığın dibine
yetiş!
yaşatmak için direniyorlar
bu canlar ölümü kitaplarda okudular o bir kere vız gelir
soykırıma başkaldırış
her çeşit baskının dağıttığı odalara sakladıkları emanete
ellerinin zihninden kopmamış yazgısına vurdukça vuruyorlar
güneşin alnında ölüm gecesi tattırıyor yaratandan korkmayanlar...




gözümden oldum
yetiş..!



koştukça rüzgarı sevdiler diye
haksızlığa boyun eğmeyenlere siyah süngü gibi bakıyorlar
çıldırıyorlar
ve öfkeye öfke
hakikat-ı korudular bir ademoğlunu saydılar diye
şehirlere
kasabalara
zamanı kan bürümüş
halkıma olan zulümden ötesi
yetiş hududumuzda talan var
yetiş sene
ortalık feci
böldü
bölecekler adaleti ...



bildiğimce
onlar hürriyet için bedel ödemiş
gün görüp güneşi gördüler
hak dağıtırken ataları
namus
şeref
vatanı bir ananın karnında ki cenin bildiler
şimdi kardeşlerimizi yakıyorlar diri diri
kim bu ana-avrat bilmezler ?
.
.
.
meydanlar can pazarı
yetiş ..!