Sıyır Yalnızlığını
Kaç kattır ellerindeki yalnızlık
Bakışlarından özüne inen yol
Kaç asır sürer
Ya bu dağ gibi yürek
Ardını sır gibi sakladığın
Bir nefeste kaç defa yanıp,kaç defa söner
Dudaklarında kaç kelime suskunluk
Bir aşk boyu hapiste
Firar etmek için kimi , neyi bekler
Çek beni
Çıkar gülüşünün hüzün kuyusundan
Ay ışığını tara kirpiklerimin
Kömür karasından
Saçılsın saçlarım yıldız yıldız
Düşlere uzansın
naif parmaklarının arasından...
Hayat hangi tarafı tutuyor gözlerinde
Uğuldayan bu boşluk kulaklarında
Hangi ses(sizliğ)in yankısı
Kim duyar söyle
Vururken yağmurlar yüzene
Yüreğindeki çırpınışın boşunalığını...
Bak bana
Gözyaşlarımız aynı yöne akıyor
Bak /sana
Tedirginliği kirpiklerinin
Aynı bakışları koruma telaşında savruluyor
Anlamsız iki heceden
Anlamlı bir kelime olabilir miyiz biz
Farklı çıksa da ismimiz
Farklı söylemlerden
Aynı sese koşabilir miyiz
Ayrı pencerelerden
Susar mı toprak
Batarken ciğerine ayrılık
Susar mı avuçlarımdaki ter
Yağ
Yağ da üstüme bitsin bu kuraklık
Görsünler bir damla bir tende nasıl böyle titrer
Aç da ruhumu sonuna kadar
Bakışınla toplasın kendini içimdeki dağınıklık,
Bütün sorular bende başlar, sende biter...
Elif şiirlerini özletiyorsun ama yazdığın her şiir uzun süre akıllarda kalıyor tebrik ederim👍😙
Yağ Yağ da üstüme bitsin bu kuraklık Görsünler bir damla bir tende nasıl böyle titrer Aç da ruhumu sonuna kadar Bakışınla toplasın kendini içimdeki dağınıklık, Bütün sorular bende başlar, sende biter...
akıcılıgını hiç kaybetmeyen bir şiirde ancak böylesi bir final ile biterdi :))
kutlarım Elif hanımcım ilhamınız bol olsun saygılar.
"Dudaklarında kaç kelime suskunluk Bir aşk boyu hapiste Firar etmek için kimi , neyi bekler"
İşte şiir diyorum niçin? Çünkü şairi kendi bakışını katarak da olsa yeni bir boyut açmış bize, giriş çarpıcı ve kendi çekim alanını oluşturmuş. Serbest şiirin güzelliği de burada yatar. Kafiye ve şekil kaygısı olmadan vermek istediğini eksiksiz vererek, gerçek anlamda sanata hizmet eder ve tekrara kapalı bir yapı izler.
Ama halk şiirinde böyle midir? Hayır kafiye kaygısından özden genellikle uzaklaşır insan. Söylenmek istenilenin yada terminolojik anlamda imgenin çalısını dolaşır ve gereksiz zaman kaybına neden olur. Tabi böylece halk şiirini dışladığımız söylenemez ama günümüz ihtiyaçlarına cevap vermekten uzak bir yapı sergilemektedir.
"Bakışınla toplasın kendini içimdeki dağınıklık, Bütün sorular bende başlar, sende biter..."
Ve final düğümü gayet yerinde bir güzellikle bağlamış şiirin temini, işte şiir dememin sebebi de buydu giriş kendine çekiyor gelişme imgeleri temi destekliyor, finalinde bizde yer edecek bir düşünün tohumunu ekerek bitiyor.
Tebrik ve teşekkürlerimle.
Yağ Yağ da üstüme bitsin bu kuraklık Görsünler bir damla bir tende nasıl böyle titrer Aç da ruhumu sonuna kadar Bakışınla toplasın kendini içimdeki dağınıklık, Bütün sorular bende başlar, sende biter...
akıcılıgını hiç kaybetmeyen bir şiirde ancak böylesi bir final ile biterdi :))
kutlarım Elif hanımcım ilhamınız bol olsun saygılar.
bütün sorular bende başlar sende biter👍👍çok güzel dizelerdi
kutlarım elif hanım