Şizofrenik Psikozlar
Bir yanım sessiz çocuk
Sokak lambalarında ısınıp,
Candan tebessümlerle beslenen
Kaldırım taşlarını yastık bilip,
Yorgan niyetine gökyüzünü üstüne çeken
Diğer yanım epeyce uçuk
Uçurum kenarında oturup,
Düşlediği sevdayı gözlerken
Yalnızlığın sessiz çığlığını işitip,
Yardan aşağı tepetaklak düşen
En akıllımız objektif az buçuk
yaşamdan güneşli günler beklerken,
Bize aldırmayıp,
Bazen önde, bazen arkada kalan gölgem
Evet doktor!
Biz üç kişiyiz bu yolculukta
Ne beraber olmayı,ne ayrılmayı becerebilen
Durduğumuzda öleceğimizi biliriz
Hızla ilerlememiz işte bu yüzden,
Hayatın keskin köşelerinden.
***
Unutmadan;
Şu dördüncüsü de kendini şair sanıyor
Gülme, harbiden...
amoureux poète ...toi amoureux İstanbul...
*Deneysel*
Evet doktor! Biz üç kişiyiz bu yolculukta Ne beraber olmayı,ne ayrılmayı becerebilen
Durduğumuzda öleceğimizi biliriz Hızla ilerlememiz işte bu yüzden, Hayatın keskin köşelerinden.
Tebrik ederim ..!👍👍👍👍
hepimizin içindeki birden çok kişiyi çok güzel anlatmışsınız dizelerinizde... hepimiz girmezmiyiz değişik halden hale... saygılarla...
Efendim eleştri/yorum ciddi iştir ve belli bir bilgi birikimi ve süreç gerektirir.Okuduğum şiirlere yüreğimden geçen duyguları yazmaya çalışıyorum sık olmasada. Saygılarımla
birlikte yaşamayı becerebildiğimiz sürece sorun yok.. Lakin ille de o çocuk yanımız..
Tebrikler İlker bey Yorumlarla da aramızda olmanızı dilerim
Evet doktor! Biz üç kişiyiz bu yolculukta Ne beraber olmayı,ne ayrılmayı becerebilen
Durduğumuzda öleceğimizi biliriz Hızla ilerlememiz işte bu yüzden, Hayatın keskin köşelerinden.
BEĞENDİM çok ..
saygım şair ...