Şizofrenik Psikozlar

Bir yanım sessiz çocuk
Sokak lambalarında ısınıp,
Candan tebessümlerle beslenen
Kaldırım taşlarını yastık bilip,
Yorgan niyetine gökyüzünü üstüne çeken


Diğer yanım epeyce uçuk
Uçurum kenarında oturup,
Düşlediği sevdayı gözlerken
Yalnızlığın sessiz çığlığını işitip,
Yardan aşağı tepetaklak düşen


En akıllımız objektif az buçuk
yaşamdan güneşli günler beklerken,
Bize aldırmayıp,
Bazen önde, bazen arkada kalan gölgem


Evet doktor!
Biz üç kişiyiz bu yolculukta
Ne beraber olmayı,ne ayrılmayı becerebilen

Durduğumuzda öleceğimizi biliriz
Hızla ilerlememiz işte bu yüzden,
Hayatın keskin köşelerinden.

***
Unutmadan;
Şu dördüncüsü de kendini şair sanıyor
Gülme, harbiden...

amoureux poète ...toi amoureux İstanbul...
*Deneysel*