Sofia
Durgun suda yakamoz parıltısı
Geçişken zamanın eşsiz hülyası
Can damarımın narısın, Sofia!
İniltili çellonun la perdesine üşüşür şarkıların
Gediklisi ahvalin
Şımartılmış
Lililum bakışlı
Eskiye yeni, yeniye eski resimsin Sofia!
Sonbahar sızılı, beyaz ten gölgeli
Seyirlik şelale akardı omuzlarına
Mahcup, aşüfte, masundu ellerin
Güneşin flörtsüzlüğe üzüldüğü
Ezgisi kendinden güftesi benden
Uykusuzluğuma rüyaydın Sofia!
Neydi uzak eden aramızı
Yolunu mu kaybetmiş yasak sevdalar
Aşikâr mı etmeli yıldızlarına
Sus yanına afişler yapıştırıp gecenin
Seni sevmek suç
Korkunç...
Darağaçlarında vuruldu öpüşmelerim
Yanına as palyaço kuklalarını
Kurtulsun müebbet aşk cezadan
Özgür kalsın varlığına dokunmalarım
Sırrın kalsın sonsuzluğuma
Beni bekliyor musun sahiden
Yoksa dönüşünde miyim nöbetin
Sihri bahçe çehrende kaldım
Hezeyanlardayım, çıkılmayan içinden
Güzçiğdemi ayakları altında
Işıksız nefesler düştü payıma
Kırmızıya çizdim adını dur, bekle!
Dört düş öldürdüm, içinde sen vardın
Sen bahardın Sofia!
Mademki mahşere kaldı sevda
Bitsin mezar taşlarının yorgun nöbeti
Kavuşmak uzaksa
Nefes versin İsrafil sûr'a
Benim aşkım ulaştırır bizi ar'a
Sen, tılsımlı şarkılar söyle
Kutsanan çellonun la perdesinden
Mutluluğu anlatsın
Ağlatsın Sofia!
NOT:Güzel yüreğini şiir düzenlemesinde esirgemeyen MURAT AYDIN DOMA'YA teşekkür.
Safiye hanım,Söylediğiniz romanı iyi biliyorum, okudum.İşin ilginç yanı bu şiir o roman değil ama başka bir romanın etkisiyle oluştu yalnız okuduğum romanla hiç alakası yok.
romanı 2 ay önce bitirmiştim.Yeni kitaba başlarken bu şiir dökülmeye başladı, bittiğinde beni baya heyecanlandırdı.sofia bilinç altımda belki oradan kalmış olabilir ama yazarken 2 ay boyunca hiç aklıma gelmedi o roman hem sizin dediğiniz hem benim okuduğum.
Romanlar bazen sadece yazdırmada tetikliyici oluyor bunu da anladım bu şiir sayesinde.
Teşekkürler yorumlarıınıza.Ne güzel güzel eserler hatırlatabilmek.
Erişilmez bir kadına , kutsal ilahi . Ve sonu İsrafil'in nefesine kalmış bir aşk hikayesi. Kıvamı da , tadı da şiir olmuş . Tebriklerimi bırakıyorum.
son derece mükemmel bir şiir okuttun b ve dinlettin bizlere
yüregin dert görmesin ali kardeş
sofia tarihte (safiye sultan) adı ile gecen
o eşşiz kadın geldi bir an gözlerimin önüne üç seri halinde
çok güzel bir romandı,şiir sanki bana o romanı ve
yaşanan entrikaları hatırlattı adeta.
orada bir abdullah vardı sofia ya aşık sanki şiir abdullahın kaleminden
nakşolmuştu dizelere,alşdı savurdu beni osmanlı tarihine,
sayfanızı ziyaret etmekten ve bu mükemmel esere ortak olmaktan son
derece onur duydum. saygılarım kalsın sayfanda muhterem kardeşim.
murat beyede ayrıca tşk lerimi gönderiyorum şiirle kalın
buram buram aşk kokan şiirinizi keyifle okudum...hani şiir gibi şiir diyorlar ya..işte öyle olmuş....
sözün bittiği yer gibiydi....duygu patlaması gibiydi...özlem ta uzaktan hissediliyordu....
kısacası...öyle güzeldi ki....
tebrik ederim Ali kardeşim....
sevgiler...
Kavuşmak uzaksa Nefes versin İsrafil sı»r'a Benim aşkım ulaştırır bizi ar'a Sen, tılsımlı şarkılar söyle Kutsanan çellonun la perdesinden Mutluluğu anlatsın Ağlatsın Sofia! Yüreğine sağlık.Sevgiler.😙😙😙😙😙😙👍