Sokaklar Yine Bir Kurban Arıyor Karanlığa

Gece karanlık,
Gece ıssız ve soğuk,
Sokaklar yine kurban arıyor karanlığa,
İnsanlar çaresizce,
Koşuşturuyorlar oradan oraya.
Herkesin derdi belli,
Gitmek, varmak biran önce yerli yerine.
Kim kurban edilecek belli değil,
Siyahlar telaşta
Kana doymak istiyor biran önce,
Yerdeki parke taşlarında uzanmış bir ayyaş
Donup gidecek bu soğuk ayazda,
O seçilecek belki de kurban bu geceye.

Gecenin yalnızlığı namlunun ucunda yine,
Bir serseri mermi gibi bekleyişte,
Bakıyor sokağa, kim çaresiz,
Kim zayıf düşse biniyor tepesine canice,
Yok, ediyor acımadan geceler yaşamları...

Bir küçük sübyan köprü altında,
Kimsesi yok sokağa mahkûm,
Kurtlar sofrasında,
Tutan yok onun ellerini,
Henüz beş yaşında,
Koca bir adam edasıyla,
Geziniyor tenekede başında
Yanan ateşin etrafında,
Hareket etmezse biliyor,
Gecenin onu nasıl,
Acımasızca katledeceğini...

Titriyor soğuktan,
Elinde çöpte bulunmuş
Bir küçük battaniye,
O minicik morarmış elleriyle,
Bir taraftan bedenini örterken,
Diğer taraftan sarıyor hayallerini
Uykuya dalmadan önce geceye,
Hiç görmediği annesini,
Rüyalarına belki getirir diye.

Karanlık namlusunun ucunda bekleyen,
Serseri mermiyi,
Rasgele savuruyor etrafa,
Derken Sabah oluyor,
Gün doğarken bu gecede kana doyuyor,
O küçücük bedenler yaşarken ölüyor,
Gece yeniden uyanmak üzere,
Ölüm uykusuna yatıyor..,