Son Dakikamı Kaybettim Annem
kaygı
stres
damla damla sızı anne
söküp aldı kalbimi heyecan
bak gördün mü?
bir yanlış bütün doğrularımı götürdü
şimdi ağlamayacaksam ölmeliyim annem...
odama kapanmıştım
bana bakıyorlardı
acelesi kalmamış
onlar gençliği unutmuş
karakış olmuş onların baharları
dar sokaklarda talan vurmuş geçmişlerine
unutmuşlar anne
ne zaman kırıldı kalemleri
rüzgarlar kurutmuş dökülen terlerini
kaybetmişler hayat sınavını çoktan
anne çoktan kaybolmuşum gözlerinde...
sessiz çığlıktım nihayetinde
bana sor ne çektim
anlamadılar
görmediler
bilmediler
ser verip sır vermezdim
uzak ülkelerde de vardı eleme sistemi
ama bizde ki gibi kimse öldürmedi
sınav mı?
kaderim mi?
yumrular çöktü kalbime
gençliğimin baharı söndü
sınavsızda bir nefesti yaşam oysa
imkanım yok
ömrüm bitti
Bir Nisan şakası gibi
son dakikamı kaybettim annem...
(Anlamı olmayan bir sınavda kaybettik ,seni ; ruhun şâd olsun yavrucuğum...)
Oğlunun sınav stersiyle başa çıkmasını sağlamak için dün akşam gergin bir gece geçiren ben çok şeyler söylemek isterdim yine susuyorum ki biriksin içimde öfke... isyan zamanını bilir!
Anne yüreğini selamlıyorum Aslım
Bir saçmalığın, aymazlığın, Devlet olamamanın acizliği aslında. Bir yanda 11 yıl, bir yanda da dersane saçmalığı ile verilen büyük ranta kurban binlerce gencimizin hayatı, zamanı... Sadece bu düzene ve bu düzenin savunucularına destek veren yüzde ellilik bir halka lanet ediyorum..
Madem okul var dersane ne, madem okul yok, üniversite sınavı ne, çalınan zamanların hırsızlarına lanet..
Bu şiirde değişik uslılada olsa, değinen yüreği kutlamak gerek, nede olsa bende bir baba olarak gittim oğlumu alarak, o yüzlerce yüzdeki anlamsız telaşayı görmeye...
Gündeme de uygun toplumsal yönü ağır basan güzel bir şiir. Bir yer de şairin sorumluluğudur böyle olaylara duyarlı bir şekilde yaklaşmak. Kutlarım içtenlikle Aslı hanım...👍