Son Dem

Kansız bir ihtilalin ayak izlerine basarak
aklımı da
yüreğimi de
yanına alıp gidiyorsun ya
ne diyeyim sana

cevapsız sorular
sokakları boş
kaldırımları sessiz
yorgun kafamda cirit atıyor

sense
alnında duran çizgilere aldırış etmeden

bir belanın koynundan uyanıp
başka bir belanın koynuna misafir olmak istiyorsun

gitmek
gidebilmek

geri dönüşü olmayan yolda beklemek
beklenilmek

....... durma hadi
kolaysa
takıl deli bir yüreğin peşine

benim yapamadığımı yap

gözlerini gözlerine
kokunu bileklerine
gölgeni geceye
geçmişini köşede ki ağacın altına bırak

ayaklarının seni götürdüğü yere git

durma
aklına koyduysan
parmaklarının arasında ki!
son sigaranın dumanıyla sarhoş olmadan
kaç kaçabildiğin kadar
bu şehirden

ya da boş ver
yarına
bırak ..

vakit gece yarısını çoktan geçti

hayallerimin
ilk nefesin deyim

Kime ne

oturduğum yerde aklıma gelir isminin baş harfi
sonra düşen sarı yapraklar..
hayal desen hayal değil
son yaprak düşmeden kalkamam yerimden.

aklımdan çıkartmadığım ' eylül ' varken...
.
.
kaç şiir eder
kasım...