Son Durak (ex Şiir)

akşam indirdi karanlığını şakaklarıma
yollar uzun...

efkar damarlarımda...

ayrılığa giden otobüsün
son yolcusu çaresizliğim...

bir bir atlarken mutluluk duraklarını,
biten bir sevdadan artakalan
yitik hayaller izdüşümünde
mühürlenir bedenim..

ne kilit fayda eder,
ne anahtar susturur
kelepçemin özlemini...

zaman su gibi akar
saçlarından toprağa.
boğulur ela gözlerinde
bir aşık daha.
kapılar açılır
ve terk edilir
gönüller yalnızlığa...

----------------------------------------------

sanma ki yokluğunda
akıtır çaresizliğini gözlerim
GİTMEYE HEVESLİ YÜREKLERE
DUR DEMEYECEK KADAR ASİLDİR SÖZLERİM