Son Gülü / Acımadan
gece köprü olur bir sonraki geceye
gün ışığı sancılı bir nehir / akar
bitimsiz karanlığın bağrına
aşktan hüzne
hüzünden hiçliğe kayarken solgun bakışlar
ruh uzaktan izler / umarsız
bülbüllerin öttüğü bahçede
sessizlik yürür şimdi
ve zaman koparır dalındaki son gülü
acımadan...
26 mart 2009
Bir bardak su gibi
evet sevgili mustafa, bazı nehirler öldükten sonra kavuşurmuş denize
gün ışığı sancılı bir nehir / akar
karanlığadır bütün nehirlerin akışı...
Zaman koparınca son gülü acımadan.
İşte artık güneş üstüne doğar insanın, Ya uzaklarda, ya da kara topraktasın.
Oysa yaşamak lazım,
Tebrikler.
teşekkürler safiye,aslına bakarsan son zamanlarda uzun şiir yazamıyorum, nedense