Son Sahne

Tuvale yansımış bir resim
Fonunda mutluluk
Fırça her sürülüşünde
Aşkı doğurmuş gibi
Ayrı bir hava esintisi...
Her figür bir farklı fani
Asıl cezp edişse
Sevdanın ilk halleri misali

Kulağa gelen bir müzik
Nakaratında gizlenmiş
Birçok hayat sanki
Dostluğu hatırlatırcasına
Akordu bozulmuş bam teli
Yaşam kadar çelişkili

Şimdi bir masal
'Bir varmış bir yokmuş' serisi
Var oluşların hepsinin takipçisi
Yok oluşların yansıttığı tekerleme benzeri
Hep iyilerin kazandığı
O en büyük yalan gibi

Ve son bir oyun
Başrollerinde sen ve ben
İlk perde 'aşk'
İkinci perde 'mutluluk'
Üçüncüsü 'biraz keder'
Son perdeyse alışagelmiş o berbat sahne
Ayrılık...

NOT: Yeni güne ilk adım