Son Sesleniş...

// Kıskacında kaldım bilinmezliklerin,
Ki bu mahvedendir her gün gönlümü...//





Gönül pınarımda çağlayanım...
Gülün hüznünüde aldım yanıma,
Ve bıraktığın sahte gülüşleri...
Şimdi yine yamacındayım sevgilim...
Ya bırak düşeyim,
Ya da umudumu yeniden yeşerteyim...
Sevdanla tut ellerimi...




// Çaresizlik buram buram enseliyor hüznümü...//



İnanmak istemez oldum,
Söylediklerime...
Ya yeniden sevecektim,
Ya da bu diyardan gidecektim...
Ama senide bitirecektim...



// Şimdi uzakların türküsü çınlıyor kulağımda...//




Ben yarım kalan ezgi...
Yar dudağında...
Ben sarmaşık... Hayalinle çaresiz...
Acısını gömmüşlüğüm varken,
Türkülerin anlamlarına katmak neden?
Gölgesinde avunsun gönlün,
Sende umudunu yeşertmeden...





// Gel saçlarına gözlerine yüzümü süreyim...//



Bu devran ayrılığın devranı değil...
Sen gel yârim... Yalvartma...
Dağlara taşlara yazayım ismini...
Ömrüne ömrümü...
Nefesine nefesimi veririm...
Dışarıda hasret, dışarıda ayaz,
Benim yüreğimde yangınlar...
Bir de sen söndürme beni...




// Ahhh! Yoksun ya ciğerlerim yanıyor...//



Ne saatler geçmek biliyor,
Ne yıllar zalimliğinden...
Bir tek benim senden vazgeçemeyen...
Şimdi zemheri soğuğu her yer...
Gözlerim her gün ağlıyor,
Sevda türküleriyle...
Açık bir yara sevdan...
Sen gelmeyeli her yer duman duman...
Ateş alev her taraf...
Ve beni harından et bertaraf...



Not: Artık şiire bir süre ara vereceğim usandığım çok şey var...
Herkese sevgiler...