Son Sevap...!

seni seven ben değilim
sorma..!
sevgin kadar uzak
inandıkların kadar soğuğum sana
kendim kadar kırılgan
senin kadar yanlışım doğrularına...





dediler ki;
beni sormuşsun siyahın alabildiği geceye
merak etmişsin
ayak izlerime uğramışsın
bilmezsin ki
bende acıttığın kadar varsın ...





hadi...
bir tutam kopar yaptıklarımdan vur yüzüme
dokunma..!
ıslak kalsın...şakaklarımdan aksın
dokunma ki; ırzına geçelim bu hayatın...






dediler ki;
unutmaya çalışmışsın,
bitmemiş dumanı üst üste çektiğin sigaranın
susma...!
kimi kendinden fazla aklaştırdın...





hala bilmezsin,kaç sabah uyandım sensizliğin suratıma güldüğü bu şehirde
geceleri rüzgar esmedi saçlarıma
ve sen...sahiplenmedin yaşananları
artık ardı ardına yazıdırma
devamını getir...hadi durma...!
hangi şair izin verir ki dizelerinde yargılanmaya...





şimdi;
günahlarını yazacağım yalansızca...
ve bil ki,ruhumdaki son sevapları hazırım sana satmaya
bağıra çağıra...





düşüncelerim ilk kez bu kadar ortada
adaleti acıtan arsız ela gözlerim
kulağımda sıcak kanın ve nefsin
itiraf ediyorum...
benim....ben....katiliyim herşeyin...