Son .. /.. Uç ...
Bahar renkli sesleri vardı bu kentin
kesilmeseydi zaman zaman mavinin bilekleri
gelincik tarlasına dönmeyecekti gül kokan sokakları
ve avlusunda dolaşmayacaktı çıplak ayaklı
yetim çocukları ...
Nafile çırpınışlar yordu kanatlarını serçelerimin
hayat yanından şöyle bir telaşla geçip giderken
son kez .. sin şehri semalarında uçtu .. Son uç / tu ...
kar yağıyor , kent üşüyordu .. düştü !
Yine bahar kokacak şehrimizin caddeleri ve baharın müjdesinde yorgun kanatlarını dinlendirecek içimizin ak yürekli serçeleri Harama değmemiş ellerimizden nasiplenecek başı okşanmaya muhtaç, gözleri ışıl ışıl umut vaat eden yetim çocuklar Hayat gül verecek demet demet güleceğiz sen yeter ki sabret
Şiirine şiir Sevgine sevgi Dostluğuna dostluk Daha ne olsun sevgili İlayda
👍👍tebrik ederim hoş bir şiir okudum sayfanızdan ama ben ilk iki mısrayı çok çok beğendim:
Bahar renkli sesleri vardı bu kentin kesilmeseydi zaman zaman mavinin bilekleri👍👍