S/ona Ermek

s/ona ermek erme telaşım değildin ki
adınla sevmedin seni bu yüzden.
Her sonun ardında tükenişi saklıdır elbet
sonunu aramadan bulmaktır seni

yeniden görmek yaşamayı dilemekti
ulaşmak setrli o cildin kapağından içeri.
Uyuşuk gülümse takardı yüz gerime
uyunmak nereliydi emeli almadan öyle
pareli değildim, yürek gezen avaresi
akrazdı şarkı sen telleri olma/yandı
çaprazca kuşatmıştın göz idrakimi


suyun buğusuyken yalçın olmasaydı
dağ güzergahın yine yağmazdım denize
rengini atmadan renginle dilemeliydim seni
tenha sevdanın, olacaksa eğer bir hükmü
sapan taşı olmasın, olmasın istedim sevmek
Dengi kolaylamak değildi üstelik derdim
o vücudun sana hasıl eden talihimi sevdim.

Yeşilçam öyküleri olmadık belki
kader kendi perdesinde ikimize oynayan oyun
ızdırapları kadar reeldi tenimizdeki yaşanmışlık
sabahın ziyaret yeri olmasaydı aynalar
duyulmayacaktı bedenin zaman şikayetleri,
ve iris çiçekleri açmayacaktı kelimede
geçmiş döngülerin.

Tahrikkardı o kızılcık şerbetinden içimek
mahyasını yakardı kimi gözlerin --hoş geldin--
teskini bir akşam hoş gelişi olmadıysan
neydi ki aşk?
Sehrin sevda iklimi açmış gönüle
çökse umutsuzluk ne değişir ki?
Hazin makamlar için çalmadım gönlümde seni.
o tafrası bitmeyen dargınlık,hırpalarının harabıydık,
gecenin çamuruna bir şehrin değneği gibi saplandık
biz, her sevda gürzünün bir mıh izini onardık
ahh bilseydin yüreğim söküklerini yalnız ellerinde
dikebilirdi.

Yine de olsundu sevmeler
eksiliği dolamayan o boşluk
insanı insan şevkatine bağlayıp
insanca yaşatandı.