Sonbahar Hüznü

Bir sonbahar hüznü gözlerimdeki.
Yaprakları uçuran bir rüzgardan kaldı.
Bulamayacağını bile bile,
Seni kirli paslı sokaklarda
Sabahlara kadar aradı...

Dalları kırılan bir ağacın ızdırabına
Tanık oldu bu gözler.
Hissetti bu yürek acıyla karışık ağlamayı.
Ve o an öğrendi;
Çok isteyipde haykıramamayı...