Söner Bakışlarım Ardıç Yapraklarında

söner bakışlarım ardıç yapraklarında
susar yüreğim baykuş bakışları kaldırımlarının
her adım atmamda serzenişi taşların
el açmaz deniz girdabı duraganlığım
pişmanlık senfonisinde yaylı sazlara eşlik eder gibi
yırtık gözlerine siner berduş koşmaları,
ben sönük ayıplıklara
piç sözcüklere eklentili tütün sarmalığı

sararan her yaprakta çekilir bedenimden yeşillik
fotosentezime uğramaz bahar güneşi

ramak kalmış bitimliğe bir bebek ağlamasına anne şefkati
ben kar boranında yatarken
bendensiz sevdalara gebe sevgili

soysuz bir ahverilik bu
ayak bağıma vurulmuş pranga ben daha doğmadan
başkaldırılarıma
söndürülmüş kimsesizlik kelepçesi

her cigara içmemde yar dumanla dolar içime
puşt bir serseri alt üst eder beynimi
ben sevgiliden vaz geçerim

bir bilen olmaz
bir duyan olmaz
parmaklarım yıldıza koşar
ay benden irkilir
güneş doğmaz bağrıma
bende sarılık titremeleri

ayran gönüller kaşık çalar mayama
ben...
kesilirim..