Söylence

ben geldim ida
yangınlardan arttım da geldim
saçlarım kül tufanı
is kokan ellerimi tanıdın mı

görüyor musun
gece ayininde şeytan
masumiyeti boğuyor kutsal kadehinde
dudakları lanete aralanmış kâhin
yeni savaşlar fısıldıyor yeryüzüne

uyan ida
kötülüğün oğlu doğacak güneşten önce
hangi çağdan geliyor bu uğultu
bizden değil bu rüzgâr
zehre bulanan oklar
bu kör karanlık bizden değil

dinle utançsız suskuları
venüs'ün ayak izlerini siliyor kumsallarından
sularında yıkanıyor anka çığlığı
ve kehanet kusuyor sunaklarına
ihtirasla bilenen olympos tanrıları

inanma ida
tanrılar yalan söylüyor
çoktan vazgeçti troya atı
yenilmiş bacaklarından
istiridye kabuğunda küf tutuyor ihtişamlı söylence
parıltılı maskesini soyunsa afrodit
çürümüş kan fışkıracak
yüzümüze

duyuyor musun
ay çekiliyor geceden
kurtlar iniyor kıyılarına
kolla aşkı ida
al bağrına
verme yeşilini zeytinin
kaldır eteklerini
ihaneti bulaştırma
kuyruk acısı bu uluma
bu lağım kokan salya

efsane gülüşe kanma
son şarkının son nefesinde vuruldu çiğdemlerin
son tohum pan'ın kavalından düştü toprağa
hançerlendi düş evinden
zamansızlığın ruhuyla buluştu patalena

eğil ida
yamaçlarına dökülen gözyaşlarımı topla
inanma
inancı sömüren tanrıların isterik yalanlarına


10 Nisan 2011