Söyleyemediklerim Kaldı Içimde......
o şehirde ışıklar parlayan yıldızlar gibiydi,
sana yakındı belki insanlar...
bir tren gara giriyordu,
gecikiyordun...
sen nerde hangi şehirdeydin?
nereye gidiyordun ?
ellerindeki çiçekler kime ?
merak ediyordum...
o saatte ben seni düşünüyordum..
o şehirde sen vardın?
tabiat gülüyordu sevdanla beraber,
yağmurlar,
kar,
rüzgar...ve ayaz.....
göğsünde sevda çiçekleri açıyordu..
sevgilim ,
mevsimin her dem yaz....
ürkektin...
hisliydin...
tutkuluydun...
kim demiş sana uzağım diye ?
beni hep sol yanında taşıyordun...
o şehirde sen vardın...
öykünle yaşıyordun.....
senin gözlerinde sevda,
benim gözlerimde aşk vardı...
senin nefesin bahar kokardı...
dallarda haberci serçelerin,
o şehirde gri bulutlar,
o şehirde özlem vardı....
sen hayata yürürdün,
nehir gibi akardı...
yüzünde çocuk tebessümün,
ellerin sımsıcaktı....
o şehirde yaşadığın aşk masalları vardı...
aslında sevgilim,
o saatte ben yine seni düşünüyordum...
sana ne çok söyleyeceğim vardı...
üşümüşsün ,
yüreğin buz...
anladım ! buraya kadardı...
aşkım,
sevgilim,
hasretim...
söyleyemediklerim içimde kaldı......
o şehirde sen vardın...
öykün vardı....
''söyleyemediklerim içimde kaldı...... o şehirde sen vardın... öykün vardı....''😙😙 Ne çok şey biriktiriyoruz içimizde, ne çok söyleyemediklerimizle doluyor heybemiz... Buruk, hüzünlü ama kocaman sevda yüklüydü Nebilecim... Sevgiler çokca👧👍👍
Zaten her şehirde bir sevgili ve bir öykü vardır. Önemli olan bunu söyleyebilmektir. Yazmak mı? O sanatçının işi. Kutluyorum. Nice paylaşımlara...
senin gözlerinde sevda, benim gözlerimde aşk vardı... senin nefesin bahar kokardı... dallarda haberci serçelerin, o şehirde gri bulutlar, o şehirde özlem vardı.... sen hayata yürürdün, nehir gibi akardı... yüzünde çocuk tebessümün, ellerin sımsıcaktı.... o şehirde yaşadığın aşk masalları vardı...
vicdansız nebile gece gece yapılrmı bu bize...
öle olsun bakalım...
öptüm şiiri ve seni sevgimle...kıt kıt ee olmazsa olmaz diye👍
tabiat gülüyordu sevdanla beraber, yağmurlar, kar, rüzgar...ve ayaz..... göğsünde sevda çiçekleri açıyordu.. sevgilim , mevsimin her dem yaz.... ürkektin... hisliydin... tutkuluydun... kim demiş sana uzağım diye ? beni hep sol yanında taşıyordun... Onu hep solyanında taşı o buna değer çünkü tüm bunları sana yazdıran hakkediyor...tebrikler nebile hanım yine harikaydınız...
"aslında sevgilim, o saatte ben yine seni düşünüyordum... sana ne çok söyleyeceğim vardı... üşümüşsün , yüreğin buz... anladım ! buraya kadardı... aşkım, sevgilim, hasretim... söyleyemediklerim içimde kaldı...... o şehirde sen vardın... öykün vardı...." YİNE DÖKTÜRMÜŞSÜN CANIM ARKADAŞIM... HARİKASIN...👍😙👑