Söyleyemiyorum

bir sancı saplanıyor ansızın yüregime
ve acıtıyor söyleyemiyorum kimselere
savasıyorum resmen kendimle
atıyorum içime artıyor günden güne

geceler gündüzle birleşiyor
ben hala uyanıgım güneş inatla geliyor üzerime
ben saklanmalıyım acımasız bu hayat
benim kendime en iyi dost

tanımak istemiyorum insanları
yeterince gördüm iyiliklerini
ögrettiler bana kimseye güvenmemeyi
uzaktan seyretmeli en iyisi