Söz Lav...

söz biter...
sazım çalar bir vakit
bam telidir vurulan

rakkas döner çifte zille
döndükçe vurulur
vurdukça dönülür

cam kırığı değil basılan
can kırığı
ki keser ayakları
ayaklar kan...

sus! içim kaynayan volkan
yanar, yakar konuşsan
konuşsam
söz lav...


Sibel Oruç


elimde hep o halay mendili
ve gramofonda hâlâ iyi olma havası...
sallanır sarsılırım
ey! Yıkılmamı bekleyen
sirtaki yaptığım