Söz Verdim/n!

İnancımın yaşlanıp
Ümitlerimin toprak olup
Tutunası dallarım kırılmışken
Söz verdim sana!

Sana inanmışlığımdan
Benden caymışlığımdan.

Yarla serin sarhoşluğu
Varla yoğun vurmuşluğu
Ah be sevdiğim
Kaç sabahı bulacak
Dudaklarına konmuşluğum...

Kısa sözlerin düşüklüğüne aldanma
Uzun uzun tümceler biriktiriyorum baharımda
Suskunluğum notalarıma şarkı olurken
Gözlerini sakın,
Sakın sabahımdan ayırma!!

Unutma!

Kayalıklarda sarhoş kadehlerimize
Ayık benliklerimizi tokuştururken
Ağladığımız bu günleri
Meze yapacağız tebessümlerimize

Yaşlar süzülürken yüzümüzden
Mutluluk çimenlerinde uzanacağız
Bulutlar belki bir kediye
Belki yaramaz bir çocuğa benzeyecek
Onlar bizden sıkılınca
Üzerimize taneleriyle düşecek
Kaçışacağız en yakın
Bizi kıskanan ağaçların gölgesine
Sineceğiz yıllara yorgun ruhlarımızla

Güleceğiz!

Şarkılar uzun
Acılarımız yorgun
İç kanamalı çocukluğumuz
Dalgalarla kıyıya vururken
Sokak lambaları loşluğunda
Islık çalacağız ay ışığına...

Belki bir sokak köpeği bakacak bize
Yıldızları koynuna alıp
Çıplak ayakla kaldırımlarda yürümüşlüğümüze
Yüzlere bakıp
Anlamlarını birbirimize baktığımızda bütünleştirmemize
Suskunluğumuzu kıskanacak gece!!

Kopuk kopuk satırlar arasında
Tamamlanmamış kalışlarımız
Kahve yudumlarımıza
Şeker ayarında kıtlanırken
Gün görmemiş dünlerimizi
Tazelenmek üzere
Papatya köklerine terk edeceğiz!



Bak!

Bu satırları da yarım bırakıyorum
Tüm kabalığı ile düzeltilmemiş...
Serseri ve sarhoş!

Gelip geçen çocukluğumuz için...
Verdiğim söz için..
Gülüşünde tebessümüm anlam bulduğu için!!
Tamamlanacak yarınlar için!!