Sözcükle Sevişmek
ben aşk pergeliyim
bütün açıları sana açık
acıları ayrılıkta kesişen
yüreğimde saplandıkça bakışının bir ucu,
şiiri kanımla yazarım ben
seni yalnız sözcüklerle sevmeliyim
bu, en saf sevişmedir:
Fransa İhtilali görmemiş sokaklarındaki
panzerlerin demirinde dövülmüş
giyotin bakışlı robototlar kadar
avamdır
Hürriyet Meydanın'da
İstanbul- Paris'in kara taşları;
bendeki aşktan sendeki gözlerden
uzaksa bir şiir
ve içine gül koyduğum sözcükler
rehbersiz gezerken
kimse anlamazdı sözcükle sevişme dilini
başını aşk celladına veren Kamelyalı Kadın
ağzında kan
anlatamadan uzanır yüreğimize yorgun
sözdür aşkın yaratanı
şairin yürek dokusundaki cehennem mavisinden
ateşte pişen bu dua ;
aşka amin olsun ki
sana vuruldu sevdanın mührü
sözcükler ibadet ediyor sana
söz yalvarırdı tan öncesi niyazında
geleceksen mayıs olsun da gel
doğduğuma değsin aşk
aşkın gölgesi yüreğe eşit olduğu vakit
söz ,seccadesinde dil :
sen dudağı kırmızı
karanfil
ve mimozadan çiçek
gel ,aşkım
çiçek dalında
arı kanadında
papatyanın göbeğinde sevişelim gel
güneşin altında
kuşun yanıbaşında
çimenin üstünde en yeşil cennetimize soyunup
sen külli olmayan bir cüz'sün
sen bırak
sözcüklerim
düğmeni çözsün
sana yanıt veremeyen dilin kılınsın namazı
tenini ışıtmayan günün doğması zevaldir yeryüzüne
gecenin bekleyişine , yazık ateşine Kureyşa çölün
aşkın sorusuz yanıtsız ve nedensiz
sözel sınavıdır;
sevişmek bu,
dudakların
kırmızı mürekkepli olsun ve karanfil kokulu
ellerim önsözüdür bedenimin
en gizli sırlarımı gör ve oku
nasıl sıcak akar bakışlarımdaki sevinç gözlerine
dudağına sunduğum ak köpüklü sularla
mesela geceliğini soymasını gecelerin
teninde sözü dudak sıcağına ayarlamasını
kıvranan ateşin sesinde
tüllerini sıyırmayı ay yüzünden mehtabın
se
vi
yo
ru
m'u
birleştirmeyi yüreğinde
öğrenmelisin sözcükle sevişmenin dilini
yalan diyemem bu şiir felaket hoşuma gitti dönüp baktığımda benimkiler şiir mi diye düşünür oldum.Ama biz yolun daha başındayız.diyebilecek bir lafım yok.yüreğinize kaleminize ve o anki psikolojinize yakışır şiir olmuş.tebrikler ustam...
Haftanın şiiri haftaya damga vuran şiirdir. Bu sayfada daha önce şiiri yayınlanmış biri olarak( ki hiç istemezdim o şiirimin burada olmasını) şiirin burada bulunması haklı duruyor. Şairin genel tarzından oluşmuş, kendini iyi anlatan okuyucuyu düşünceyle yoran kendine çeken bir şiir. Boşlukları yok değil elbette var, şairin öznesinde kalmış yanlarıyla çarpıcılığı olmada kendi dilince akıp giden bir çok düşünceyi hayali resimler olarak veren, sanatsal anlamda eksiklerini göstermeyen yer zaman ve kişi bağlantısında güçlü bir şiir. şair zamansız, mekansız ama kendi dilinden okuyucunun anlatımını yapar gibi oluşturduğu şiirini güzel bir finalle bitirmiş. Kelimelerle şeviştiğimiz sürece elbette yeni yeni sözcüklerimiz doğacaktır gelecek kuşaklara umut verecek güzellik verecek beklentileri karşılıyacak bu günü yarına sevgileri kuşaktan kuşağa şiirden şiire taşıyacak.
Yazım hatalarım afola haftanın şiirini ve şairini tebrik ederim.
Belki de Şairin şiirlerinin sevilmesi beğenilmesi bu durumdan kaynaklanmakta okuyucu bu anlaşılır çözümleri elde etmenin mutluluğunu yaşamaktadır. İyi bir okuyucu bunların bağlantılarını kurarak şiirden duygusal mutluluk duyarken, diğer yönden şiir bitişinden sonra belli bir süre sonra aklında bir şey kalmamasını umursamayacak ve okuduğu andaki mutlulukla yetinecektir. Şair bunu bilinçli yapıyor olabilir ama bu şunu getirmekte akılda kalıcı bir dize ya da söz oluşmasını acaba zorlamaz mı? Bence zorlar tabi ancak okunduğu zaman tat bırakan şiirler zamanla unutulmaya mahkum kalır oysa bazen iç titreten kapalı anlatımın düşünceye sevk eden yönü olursa ve bunu çözen kişi bundan o an daha çok etkilenirse bütünden çıkar ve sadece o kısımda yoğunlaşır ki buda şiirin bir kısımdan bütün olarak akılda kalmasını sağlar. Ben bir çok şiirinde şairin sadece bütün olarak akılda kalabilecek tarz oluşturduğunu gözlüyorum. Bu tabi ki bir tercihtir. Lakin şarap, kadın sevgi, anne, vatan, din, aşk, acı, bağlılık(tutku) anlatımlarının hepsinde bence akılda kalacak sözlerin bulunması kolaydır ve olmalıdır. Atilla ilhan '' Ben sana mecburum '' gibi çok basit sözle bunu yapmışsa şiir bunu ister demektir.
Kelimelerin ve seslerin bu birbirine uyumu ahengin getirmekte yalnız peki bu durum akışın belirli bir ritmde olmasına katkı vermiş mi; geçmişte bazı şiirlerinde şairin özellikle bir kaç temadan yararlanırken bunu atladığını gördüğüm için özellikle tüm şiirlerinde bu olguya dikkat ettim ritim olarak özel bir çaba sarf etmediğini bilakis bunu şiirin kendisinin verebileceği düşüncesiyle hareket ettiğini söylemek mümkün, seslendirilmiş ve kendi seslendirdiği şiirlerde iyi bir kulakla dinlendiğinde bir çok yerde nota kaçar gibi ya da detone olur gibi ritimsel sorunlar olduğu görmek mümkün. Bence bunun en büyük sebeplerinden birisi şairin zengin temasında oluşturmaya çalıştığı görsel zenginliğin arasında kelime ve anlam bazında uzaklaşmalar olsa gerektir. Tüm bunların dışında tabi ki şiirin olmazsa olmazı metafor kullanımı şair bazen bunu şiirin bütünü olarak uygularken bazende şiirin içinde kullanmaktadır. Geçmiş şiirlerinden bir kaç tanesi için şiirin bütünü tek bir metafor demek çok kolaydır. Şair şiir içlerinde eğretilme istiare uygulamalarına çok sık yapmakda bunlar genelde açık istiare şeklinde olmak da anlam eğer iyi özümsenmişse o zaman şiir okuyucuya daha fazla tat vermektedir.
Şiir binlerce resmin ilk kelimeden son kelimeye akışı gibidir, genelde şair bunu tüm şiirlerinde yapıyor. Duygularının ona gösterdiği resimleri tarih, zaman, biçem karmaşası yaşatmadan sunabiliyor. Genelde tüm şiirlerinde görülen anlatımsal bir sadelik bu şiirinde de hakim anlatımdan ne alacağınızı biliyorsunuz. Yine de genel şiir tarzı olarak şair bölümler arasında bağlantıyı bütünün açık seçik belli olmasından yararlanarak yapıyor, oysa bütün belli olmasa bazı bölümler arasında bağın çok net olduğunu ve bir bağın olduğunu söylemek çok mümkün olmaz, bazen düşünce sisteminden bazen dini düşünceden alınan feyzin yansıması bu yüzden ayrı ayrı kalmıştır. Şairin ne yazdığı ne anlattığı bu anlamda önemli değil benim için ama yazdıklarıyla şiire olan tutkusunu dışa vurması yaşam biçiminde şiir sevgisi oldukça önemli yer tutuyor bunu bilmek elbette yetiyor. Yoksa kelimelerle oynamış, önemli kılmış bunlar zaten şiirin akışını sağlamak için temanın zenginleşmesine, görselliğin düşüncede güzel figür bulmasından öte değil. Şair şiir yapısında bilgi ve birikiminin avantajlarını da çok iyi kullanabilmektedir. Özellikle kelimelere olan hakimiyeti onu seslere de hakim yapmaktadır.