Sözümün Sılası

Sunu:

Yaşamımın Öğretmeni’ne;

Bu şehirde

Adamlar sabahın son deminde

Bakırcı ustası edasıyla işler

günü

Gün

İplik eğiren çocuğun düşünde

Bozukluk olurdu

Elbette düşün sahibi vardı

Allaben’den Ondörtler’e

Yürüdüm

Düşümde

Usul

Usul

Kanadım

Kan

Sıcaktı

Bu şehirde

Adamlar sabahın son deminde

Tornavida ışıltısı ile

Selam verirler Marmara’ya

Yolu yokuş

Kapısı yanık

Sokaktan geçtim

Sol cebin

Sağ cebi yendiği

Caddeye baktım

Y’den Y sinemde gül goncası

Açmıştı

Terledim

Ter

Emekti

Sıcaktı

Uzun

Uzun

Yürüdüm

Ve

Şehirler

Elleri nasırlı

Gözleri gözden içeri

Bir babanın yürek ağrısıydı

İlk taşı koyanın avradı

Ablam merasimleri olurdu

Çiğdem çiçekti

Çiğdem

Teneffüs aralığı

Çiğdem

Sıcaktı

Akdamar’da otlu peynir kokusuydu

Usul

Usul

Uyudum

Ve

Ihlamur Yokuşu’nda

Ağaçların hazan rengine

İtalik bir yazıt düştüm

Kalındı harfler

R’den M’ye selam verdim

Ruhumda

Kıtlama şeker tadında

Çayın hatırı vardı

Çay

Zamanın en kesif haliydi

Çay

Antepli Rıza amcaydı

Çay

İsmet abiydi

Çay

Sıcaktı

Soğuyan yürek ağrısıydı

Mevsimin adı yoktu

Sıfırdan A’ya pozitif günceydi

Sözümün sılasına

Paydaş ettim ayları

Ayaz başlamadan evvel

Kardeş eyledim şiirimi

Sana

Ve

Barak havasında türkülere...

20/04/2019

•Ihlamur Yokuşu:

Amerikan Hastanesi