Suda Yakılan Gül

Ellerimde bozulan bağın
Yaprağı düşmüş gülü,
Sana yıkık bir şehrin
En ıslak sabahından yazıyorum.

Güneşe inat bir damla oluyor hüznüm
Yüzüm dünden kalma bir telaşta...
Akıl dilenen çılgın sesim
Tarumar !
Yüreğim kayıp bir sokakta...

Ağlama diyorsun
Ağlama...
Ben seni dinlemedikçe
Yaralarım batıyor ağrılarıma...
Haklısın haklısın da,
Benim bile sözüm geçmiyor ki gözyaşlarıma.

İçimde çoğalan yalnızlığın seferleriyle
Gidip gidip geliyorum
Dünlerimin kimsesizliğine
Niyetim düne saplanmak değil elbette
Ben de çok özlüyorum
Yüzüme düşmeyi unutmuş gülüşlerimi
Ben de çok istiyorum
Bir gülün renginde kavrulan o mavi düşlerimi.

Seni kendi sularımda yaktığım vakit
Küsüyorum gözlerimin nemine.